شركت مخابرات استان تهران بطور كلی دارای 2 قسمت اساسی می باشد 1 بخش های ستادی كه شامل معاونت های نیرو، مالی، آموزش، بازرسی و می باشد 2 بخش های اجرایی یا فنی بعبارت بهتر بخش های عملیاتی شركت مخابرات وظیفه اصلی این قسمت در واقع پیاده كردن و اجرا كردن طرح های تصویب شده در بخش ستادی از جمله توسعه و تكمیل مراكز تلفن شهری، اجرای طرح های مخابراتی
قیمت فایل فقط 19,500 تومان
شركت مخابرات استان تهران بطور كلی دارای 2 قسمت اساسی
می باشد. 1- بخش های ستادی كه شامل معاونت های نیرو، مالی، آموزش، بازرسی و .... می باشد.
2- بخش های اجرایی یا فنی بعبارت بهتر بخش های عملیاتی شركت مخابرات
وظیفه اصلی این قسمت در واقع پیاده كردن و اجرا كردن طرح های تصویب شده در بخش ستادی از جمله توسعه و تكمیل مراكز تلفن شهری، اجرای طرح های مخابراتی، نظارت و بررسی عملكرد شبكه های فیبر نوری و طراحی سیستم های بروز مخابراتی و .... می باشد.
یكی از ادارات اصلی و مركزی این قسمت اداره ی كل نظارت، آزمایش و تحویل می باشد كه خود به سه قسمت: 1- اداره ی كل نصب و راه اندازی 2- اداره ی كل خدمات مهندسی 3- معاونت توسعه و مهندسی می باشد.
وظایف: اداره نصب و راه اندازی وظیفه نصب سیستم های مخابراتی از جمله نصب كلیه ی سیستم های مورد نیاز در مراكز تلفن بین شهری و در مورد ارتباطات سیار وظیفه نصب آنتن های BTS و تقویت كننده های موبایل را برعهده دارد.
اداره ی خدمات مهندسی در مورد پشتیبانی و نگهداری از سیستم های نصب شده را بر عهده دارد.
معاونت توسعه و مهندسی در مورد افزایش ظرفیت شبكه و برطرف كردن مشكلاتی که در كیفیت مخابرات اثرگذار می باشد و بطور كلی تحقیق و پژوهش در مورد بروز كردن شبكه های مخابراتی فعالیت دارد.
مراكز تلفن كوچك
فن آوری تلفن: گاهی از سیستم عمومی تلفن بعنوان هشتمین مورد از عجایب جهان یاد می كنند. شبكه ای متشكل از پیچیده ترین كامپیوترهای متصل به یكدیگر را تجسم كنید، كه فقط در عرض چند ثانیه می توانند ارتباط بین دو نفر را در هر نقطه از جهان برقرار كند. شبكه های تلفن امروزی نه تنها می تواند ارتباط صوتی را با كیفیت خوب برقرار كند بلكه در انتقال دیتا نیز خیلی موثر است بطوركه امروزه در سیستم های انتقال اداره ای بعنوان دیتا از طریق فیبر نوری تشكیل شده است.
بهتر است از روش سازماندهی (PSTN) public switched Telephone network
را بصورت اجمالی مورد بررسی قرار دهیم و مشخصه های مربوط به سیگنال ها و انتقال آنها توسط خط تلفن معمولی را مرور كنیم.
مراكز تلفنی: شبكه مراكز تلفنی در واقع شبیه درخت رو به رشدی است كه تمام ریشه هایش به یكدیگر ارتباط دارند، هر چند ممكن است در شكل زیر این طور به نظر نرسد: با این كه این شكل ساده شده است. اما اصول پایه ی شبكه مزبور را نشان می دهد.
مركز تلفن محلی:
تلفن ها در واقع نشان دهنده ی انتهایی ترین نقطه ی شبكه می باشند، هر تلفن معمولاً با استفاده از یك جفت سیم مسی به مركز قطع و وصل مربوطه متصل می شود(استفاده از سیم مسی باعث افزایش ظرفیت می گردد) كه مركز تلفن محل (co) نامیده می شود. مركز تلفن محلی تمام عملكردهای مربوط به قطع و وصل بین تلفن های محلی را انجام می دهد. بنابراین خدمات مربوط به تلفن های محلی توسط یك مركز تلفن محلی منفرد ارائه می شود. یعنی ارتباط تلفنی مزبور بدون واكنش متقابل با شبكه، در یك مركز تلفن محلی صورت می پذیرد. این حالت مکالمه ی محلی نامیده می شود. (Local call).
هر مركز تلفن محلی با سه رقم (مانند 276 یا 863) مشخص می شود، كه سه رقم اول شماره تلفن های 7 رقمی را تشكیل می دهد. چهار رقم باقی مانده در واقع شماره تلفن اختصاصی شما می باشد و مركز تلفن محلی برای ارائه خدمات از آن استفاده می كند.
مركز تلفن شهری
وقتی شماره تلفنی را می گیرید كه تحت كنترل مركز تلفن محلی دیگری می باشد، باید مراكز مزبور به گونه ای به یكدیگر متصل شوند. كنترل قطع و وصل این مراكز محلی توسط مركز دیگری بنام مركز تلفن شهری (TC) صورت می گیرد. خطوط اتصال TC بین مركز تلفن های محلی مبدأ و مقصد برقرار می باشد و كنترل قطع و وصل مبدأ و مقصد توسط سیستم هدایت موجود در این مراكز صورت می پذیرد. این مركز بعد از برقراری اتصال با تلفن مقصد، سیگنالی به آن ارسال می كند كه نشان می دهد شخصی در انتظار برقراری ارتباط می باشد. اگر نتوان از طریق مركز تلفن شهری به مركز تلفن محلی مورد نظر دسترسی پیدا كرد. در آن صورت باید ارتباط از سطح بالاتری در شبكه برقرار شود.
اگر چه هزینه مكالمه ی تلفنی در مركز تلفن شهری محاسبه می شود، اما برقراری ارتباط از طریق چنین مركزی در تمام موارد شامل هزینه ی مكالمه نمی شود. زیرا در مناطقی كه تراكم جمعیت زیاد می باشد و چند مركز تلفن محلی در یك منطقه قرار دارد، باز هم ممكن است برقراری ارتباط با مركز تلفن محلی مجاور از طریق مركز تلفن شهری صورت بگیرد.
مركز تلفن راه دور: وقتی ایجاد ارتباط از طریق مركز تلفن شهری امكان پذیر نباشد، این كار توسط مركز تلفن راه دور یا (RC) یا Regional center صورت می پذیرد. در این سطح از شبكه ارتباط تلفنی با مركز تلفن شهری مناسب برقرار می گردد. كه آن نیز به
نوبه ی خود برقراری ارتباط با مركز تلفن محلی مورد نظر را برقرار می كند. از این قسمت اتصال به مركز تلفن محلی و نیز تلفن مقصد مطابق معمول صورت می گیرد. اگر مركز تلفن شهری درخواست شده از مركز تلفن راه دور تحت پوشش آن نباشد مركز مزبور به مركز تلفن راه دور مناسب متصل خواهد شد. با استفاده از چنین سلسله مراتبی می توان هر تلفنی را به تلفن دیگری وصل و به آن دسترسی پیدا كرد. اتصال بین مراكز و اداره های مخابرات از طریق سیم های مسی، زمینی، هوایی، اتصال ماهواره ای و یا كابل نوری برقرار می گردد. میزان پیچیدگی شبكه تلفنی در هر نقطه از دنیا به ناحیه ی مورد نظر و خدمات مورد نیاز آنها بستگی دارد.
بطور كلی تمامی مشتركان تلفن ثابت از طریق كابل به پست های مخابراتی كه در هر محل نصب شده است متصل هستند. پست از طریق كابلهای مسی و ... به كافو كه تمامی مشتركان در آن یك زوج سیم اشتراك دارند وصل میشود تمامی كافوها از طریق كابل به حوضچههای مخابراتی متصلاند از حوضچههای مخابراتی با استفاده از كابلهای مسی كه از داخل زمبن رد شده است به مركز تلفن هر منطقهای وصل میشود حال هر مركز تلفن شهری كه در تهران به 7 منطقه تقسیم میشود از 3 قسمت تشكیل شده است:
1- سالن MDF 2- سالن PCM 3- سالن سوئیچ 4 سالن دیتا
زمانیكه شركت مخابرات به متقاضیان تلفن ثابت یك خط واگذاری میكند، در واقع یك زوج سیم به هر مشترك واگذار میكند. كه یك سر این زوج سیم در خانهی هر مشترك و سر دیگر آن در سالن MDF میباشد در واقع زمانیكه شمارهگیری انجام میشود ابتدا این شماره از طریق زوج سیم به سالن MDF و از آنجا از طریق كابلهای مخصوص به سالن PCM می رود. حال در رساندن PCM دیگر زوج سیم وجود ندارد، سالن PCM در واقع نقش خطوط انتقال را بازی میكند، حال سیستمهایی كه برای انتقال استفاده میشودخیلی متنوع میباشد كه توسط ادارات نصب و راهاندازی هر منطقهای در مراكز ایجاد میشود، یكی از انواع این سیستمها G.SHDSL میباشد كه برای انتقال ارتباط حداقل به ZMG احتیاج دارد كه این SHDSL این m2 را از مشترك یا NTU گرفته و به سالن سوئیچ انتقال میدهد. در سالن سوئیچ بطور خلاصه از طریق پیششماره گرفته شده منطقه مورد نظر مشترك شناسایی شده (3 رقم اول) و ارتباط صورت میگیرد. در زمانهای قدیم وظیفه مراكز فقط انتقال مكالمه بود ولی اكنون در زمینهی دیتا و ارتباط مشترك با اینترنت هم مراكزی در هر منطقهای تلفن شهری ایجاد گردیده است.
اما مشكلاتی كه در زمینهی ارتباط بین مشتركین با مراكز تلفنی وجود دارد، این است كه كافوهای معمولی كه در گذشته نصب شدهاند تعداد محدودی از مشتركین میتوانند در آن وصل باشند، از طرفی چون درگذشته تقریباً تمامی خطوط انتقال بین كافوها و مراكز تلفن شهری از طریق كابلهای مسی كه از زیرزمین عبور كرده دیگر ظرفیت پذیرش مشترك جدید را ندارد در نتیجه باید از فیبرهای نوری استفاده كرد، مزایای فیبر نوری نسبت به سیم های مسی هم از نظر هزینه میباشد و هم اینكه از طریق فیبر نوری میتوان ظرفیت پذیرش مشتركان جدید را خیلی زیاد افزایش داد. فیبر نوری خود نوعی كابل است كه هر رشته از این كابل میتواند در هر ثانیه هزاران مشترك را با هم ارتباط دهد. اما برای استفاده از فیبرهای نوری دیگر نمیتوان از كافوهای معمولی استفاده كرد. دراین باره از نوعی از كافوها به نام Modem استفاده میكنند. این مودمها در واقع همان كار كافوها را انجام میدهند ولی از نظر ظرفیتپذیری خیلی بیشتر از كافوهای معمولی میتوان از آنها استفاده كرد.
كه اصطلاحاً به این مودمهایی كه از طریق كابل با مشتركان وصلاند NTU گفته میشود. NTU از طریق فیبر نوری به مودمهای دیگری كه در سالن PCM میباشند وصل است. ولی در این Ltu ها باید در سالن MDF باشند. Ltu در واقع عمل MAX را انجام میدهد كه در حال حاضر انواع 30،12،11،8،6،4 كانالهی آن استفاده میگردد.
امروزه به دلیل سیاستهای توسعه شبكه انتقال در مخابرات یكسری كافوهای نوری خریداری شده است. كه این كافوها دارای ظرفیت بیش از اندازه و فوقالعاده زیادیاند كه میتوان تمامی مشتركان استانهای كوچك را به آن وصل كرد. و از طریق سیستم انتقال مخصوص خود بنام (NES) به مركز MDF متصل شد.
انواع آنها 500و1000و2000 میباشد كه 2 شركت TELAPS و HUAWEI سیستمهای NES آن را در ایران نصب كردهاند.
بطور خلاصه در حال حاضر در مخابرات از نظر انتقال، سوئیچ و MDF مشكل خاصی وجود ندارد یعنی از نظر انتقال سالن PCM در مراكز مخابراتی گسترش یافته و شبكه انتقالی خطوط (SDH) كه بعداً بطور كافی راجع به آن بحث خواهد شد مشكلی وجود ندارد. مراکز سوئیچ هم به اندازه كافی خریداری شده است. تنها مسئله قابل توجه در بخش MDF یا ارتباط مستقیم با مشترك میباشد كه ادارهی سیستمهای انتقال در شركت مخابرات استان تهران بیشتر در این مورد سرمایهگذاری مینماید و توسعه بیشتر خطوط ارتباطی مهمترین برنامه درآینده است.
تمامی مراكز مخابراتی در سطح شهر تهران بوسیله فیبرنوری به هم متصل شدهاند كه بصورت ring یا حلقه میباشد تا در صورت بروز نقص فنی در یكی از مراكز ارتباطات شهری مختل نشود. انواع مختلفی از روشها برای انتقال وجود دارد مثل SDH،NG،OSN، كه در حال حاضر SDH از پركاربردترین آنها بخاطر توانایی در داشتن بیشترین مسافت انتقال میباشد.
به كارگیری SDH به عنوان یكی از مهمترین سیستمهای انتقال پرظرفیت تابع مقررات و دستورالعمل خاص خود است كه در اینجا به گوشههایی از آن اشاره میكنیم.
1- مناقصه و خرید
در صورت نیاز شركت مخابرات به خرید سیستمهای جدید SDH پس از تهیه مشخصات فنی توسط اداره تهیه و بررسی استانداردها، یك نسخه از مشخصات فنی جهت اظهارنظر به این كمیته ارسال و اعضاء كمیته پس از بررسی و بازدید از نمونه سیستمی كه باید خریداری شود اعلام نظر خواهند نمود.
2- طراحی
در نحوه ارائه طرح سیستمهای SDH لازم است موارد زیر مورد نظر قرار گرفته و به اجراء گذاشته شود.
1-2- سالنهایی كه به سیستمهای ترانسمیشن اختصاص داده میشود لازم است پیشبینی كف كاذب در آنها شده باشد. ضمن اینكه در خرید سیستمهای SDH جدید قابلیت نصب روی كف كاذب نیز لحاظ گردد.
2-2 پیشبینیهای لازم جهت سیركوله شدن هوای داخل راك در تهیه مشخصات فنی مدنظر قرار گیرد.
3-2- كف پوشهای سالن دستگاه میبایست از نوع Anti static باشد.
4-2 محل اتصال راكهای SDH به كف سالن از پایههای زلزلهگیر استفاده شود.
5-2 توصیه میگردد در خصوص تغذیه سیستمهای SDH ، به منظور افزایش ضریب امنیت از دو مسیر جداگانه تغذیه به سیستم اعمال شود.
6-2- مقدار آمپراژ فیوزهای نصب شده در PDB، راكها و ROWها میبایست مطابق توصیههای شركتهای سازنده تعیین شده باشد. (شركت صنایع الكترونیك شیراز، شركت اخترافشان)
7-2 Earth مربوط به سیستمهای SDH باید از كوتاهترین فاصله ، تا زمین اصلی مركز انتخاب گردد ضمن اینكه كابل استفاه شده در این فاصله دارای قطر مناسب باشد لازم به توضیح است مقدار اهمی اندازهگیری شده Earth سیستمSOH با Earth مركز میبایست نزدیك بهم باشد.
قیمت فایل فقط 19,500 تومان
برچسب ها : كارآموزی شركت مخابرات استان تهران , مراكز تلفن كوچک , مرکز تلفن راه دور